DİNLEDİĞİM NE VARSA..

Bugün bir yeni bir hayat başladı.Okulu ve içindekileri pek sevmemekle birlikte elbet çekilir hale gelir diyerek avuttum kendimi..Biletimi aldım.Yarın gidiyorum.Beni gördüğünde ne yapacağını merak ediyorum.Acaba bana da öyle ahkam kesebilecek mi?
Bu aralar favori şarkım..

Gerçekten cuk diye oturdu.Yüzsüz herif..
Hiç bir şey yapmak istemiyorum aslında.Sadece öyle bir şey yaşasın ki bana yaşattıklarını yaşadığı her an hatırlasın.Aklına her defasında ben geleyim...
Eminim buna de bir sebep bulacaktı.Ama ihanetin sebebi olabilir miydi?
Ben nerede hata yapmıştım? Neydi yanlışım? Senelerce kimsenin yanında olmadığı kadar yanında oldum,destek oldum..
Onun için uyardılar,vazgeç dediler,ailem istemedi.Ama dinlemedim kimseyi.Hep her şeyin düzeleceğine inandım.Nasıl bu kadar emin oldum onu da bilmiyorum ya neyse.İnandım belki de inanmak istedim sadece.Askerdeydi her gün gözüm kulağım haberlerdeydi.Adı şehit haberlerinde geçerse,ya bir daha göremezsem diye uykularım kaçıyordu.Saatlerce telefonda,internette konuşurduk.Bıkmadan.Ağlardı bunalıp içime yaralar açılırdı.Kıyamazdım..Ama işte demek ki her iyiliğin bir kazığı varmış sonrasında.
Ve o kazık insana en derin acılardan birini yaşatıyormuş..
Annem hep derdi ne olursa olsun kendin gibi sevme kimseyi.Çünkü kimsenin kendisinden daha iyi bir dostu yoktur.Yaralarını kendin sarmaya çalış,hatalarını fark et ki bir daha aynı yaralar açılmasın,aynı hataları yapma.Ve ne olursa olsun kimsenin seni üzmesine izin verme..Çok doğruymuş.Anladım..
Şimdi çantamı toplayıp yarın için enerji depolasam iyi olacak..
Sevgiyle kalın..