20 Ocak 2010 Çarşamba

Sendrom halleri

Bugün de diğer günlerin aynısı.Kaldığım yerde sıkılıyorum.Sanırım bunalıma yavaş yavaş giriyorum.Kimseye de anlatmak istemiyorum.Çünkü kendimi yeni tanıdığım insanların gözünde zayıf biri konumunda olmak istemiyorum.Aslında bana göre bu zayıflık değil sadece bazı anlarda kendini güçsüz hissetmek.Mesela şöyle düşünelim.Elin yanar o yanık geçene kadar o yanan yer hassastır değil mi.Dokunamazsın.Bu aşk meşk işleri de böyle bir şey işte.Yüreğin yanar hissedersin ama ne söz geçirebilirsin ne de hemen iyileştirebilirsin.Atlattığımı sandığım ayrılık,ihanet yeni yeni damarlarımda dolaşmaya başladı sanırım.Bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi henüz karar veremedim.Karar verdiğimde onu da yazacağım..
Ne hissettiğimi ne düşündüğümü bilmiyorum.Şimdi ben geri dönmeyince sevgilisiyle hayatına devam ediyormuş.Etsin aslında zerre umurumda değil.Mutlu olsun.Ama hani derler ya cefasını biz çekeriz sefasını başkaları sürer diye.Heh aynen o misal.Herifin boktan ne huyu varsa biz düzeltmek için uğraştık.Hatta bu yolda zayıf düştüm,hasta oldum.Ama başardım.İşte tam başarmanın sevincini zaferini yaşarken de lap dedi herif bizi aldattı.Oldu mu olmadı.Ona göre ben hakettim bu yaptığı karaktersizliği bana göre ise o seviyesizin biri.Uçkur derdine aldatılır mı demeyin evet aldatıyorlar.Küçücük dünyamda kocaman hayallerimin içine sıçıp gitti işte.Bazen diyorum zararın neresinden dönersen kardır diye.Ben iyi kurtuldum belki de onun gibi birinden.Bir evlenip boşanmak var bir de al mektuplarını ver mektuplarını ayrılığı var.Hoş ben hiç bir şeyi geri istemedim.Ama o çingene aldıklarını geri istedi.Aldıklarının yarısını bir gazla denize atmıştım.Birini de bozdurmuştum :) İyi de yapmışım.Ah ben o hayvanın ne hallerini çektim bilseniz.Ama gıkım çıkmadı.O yüzden siz siz olun baktınız sizi sindirmeye çalışıyor bir panter kaplan edasında kükreyiverin herife.Yoksa öyle süner kalırsınız bir köşede.O adam o zaman aldatır da yalan da söyler aşağılar da.Hoş bana aldatmaktan başka ağır bir sendrom yaşatmadı da bu hepsine bedeldi.Sağlık olsun.Kaderde varmış,çekeceğimiz varmış...
Neyse bugünlük bir bunalım sendromu postu için yazdıklarım yeterli.Şimdi gece yürüyüşü için hazırlanıyoruz.Kafamı dağıtmanın başka bir yolunu bulan Özge tanıdığımdan beri en büyük destekçilerimden biri.Herkesin sırtını yaslayacağı sağlam bir arkadaşlığı olmalı.Dilerim dostlukluğumuz,dostluklarınız uzun soluklu olur...
Not:Dost kazığı en çok yiyen saf masum kız..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sen şimdi bana yorum yazıyorken ben bunalımda da olabilirim ya da hoppa hoppa üçyüzbeşyüz diye kendi kendime eğleniyor da olabilirim :)
Ama bana güzel yorumlarınızı bırakın.Benim için hepsi önemli..Olur da yorumunuz yayınlanmazsa mail ulaşmamış olabilir ya da fazla art niyet sezmiş olabilirim :) Şimdiden teşekkürlerimi sunar hepinizi öperim :*